Puesia


Tunalità
0

Capo 3

A l’orizonti infiarati
Am / G
Da l’accendita crudelli
Am / G
Lagni brioni è scunpienti
Am / G
Tòmbani tanti frateddi.
G / F / E

Sighjuzeghjani i populi
Nant’a tarra sanguinosa
Piègnani qualchi suredda
Un figliolu, una sposa.

Puesia rinfresca l’aria
Am / G / F / E
Di issi lochi ghjastimati.
Am / G / F / E / E7

Rimori di i stacchetti
Chì ven’à pista u chjassu
Ind’ un passu militaru
Fàcini tantu fracassu

S’aviccina a scarpata
Sò centu sò deci milla
Spavintèghjani issi lochi
Ghjugni a varghja civila.

Puesia rinfresca l’aria
Di issi lochi ghjastimati.

E trèmani di paura
Ind’i carciari aguastati
I ziteddi miseriosi
Ind’i so panni a stracciati.

Casticati di natura,
Eterni persecutati,
A so ùnica scelta :
Sottumissi ò ammazzatti.

Scrive un cummentu

Terra (1998)

Novi di maghju 117
Puesia 1222
Sucetà 461